sobota, 16 kwietnia 2011

Odległość ma znaczenie.

Każdy, kto idzie do szkoły sztuk walki, chce nauczyć się odpowiedniego reagowania w sytuacji zagrożenia. Niezależnie od stylu, nazwy, czy formuły, każdy klub uczy pewnych technik, a także taktyk walki, która może się odbyć w warunkach sportowych na zawodach lub niesportowych na ulicy. Warto wiedzieć, że w starciu między dwiema osobami można atakować lub się bronić w 4 podstawowych dystansach. Od tego, jaki dystans preferujesz, tzn. jakie masz mocne strony, zależy dobór technik.
a.) Długi lub też daleki dystans, to odległość kopnięcia zwłaszcza z tylnej nogi. Przy dużej szybkości kopnięć, a słabych ramionach oraz dużym wzroście, ten dystans jest najlepszy. W nim operuje TAEKWONDO.
b.) Półdystans, czyli odległość uderzenia ręką lub kopnięcia kolanem. Przy równowadze siły i szybkości nóg, jak i rąk oraz umiejętności szybkiej zmiany miejsca, jest to dystans bardzo dobry. W nim operuje głównie BOKS, a jeśli idzie o techniki kopnięć kolanem, to charakterystyczne są dla MUAY THAI.
c.) Dystans krótki, przechodzący w zwarcie. Przeciwnicy są bardzo blisko siebie, więc jest tu potrzebna ogromna szybkość ramion, gdyż uderzenia zadaje się głównie łokciami i umiejętności wyczuwania intencji przeciwnika przy stykających się przedramionach, dłoniach, czy barkach. W tym dystansie operuje głównie WING CHUN QUEN, czyli jeden ze stylów kung fu, ale część technik, zwłaszcza chwytanie za szyję występuje także w MUAY THAI.
d.) Ze zwarcia można przeciwnika podciąć, rzucić lub obalić i wejść do ostatniego dystansu, którym jest parter - inaczej "kulanka" na ziemi. Ten sposób walki preferują ludzie niezbyt szybcy, ale bardzo silni, bo daje im on przewagę. Wszelkie odmiany JUDO i ZAPASÓW to właśnie ten dystans.

Obecnie funkcjonuje pojęcie MMA, czyli Mixed Martial Arts - wrzucenie do jednego wora wszystkich 4 powyższych dystansów. K-1, Pride oraz UFC, to nazwy zawodów lub też formuł, czyli sformowanych przepisów, co wolno, a czego nie w danych zawodach.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz